Sandra, inwoners:
Ze heeft haar schoenen al uit en staat op een bergje in het zand. Zou ze het doen, of zou ze het niet doen? De stap om in de zee te gaan was toen veel groter dan vandaag. En James Ensor zelf, is hij ooit gaan zwemmen? Dat weten we niet. Waarschijnlijk niet.
Op de meeste foto’s staat hij van kop tot teen gekleed en houdt hij het heel formeel, zelfs op het strand. Maar er is één fotoreeks die doet vermoeden dat hij zich wél kon laten gaan in het zand. De jonge Ensor vecht er een robbertje uit met Ernest Rousseau junior, een goeie vriend uit Brussel. ’t Is duidelijk om te lachen allemaal, maar er is wel één luguber detail: ze gaan mekaar te lijf met menselijke botten en een schedel…
Het zou best kunnen dat Ensor en Rousseau die gewoon in de duinen hadden gevonden. Er kwamen in de 19de eeuw vaak menselijke resten naar boven uit het zand. Dat waren slachtoffers van het Beleg van Oostende. Tussen 1601 en 1604 zijn hier tienduizenden mensen uitgehongerd en afgeslacht tijdens een van de bloederigste episodes uit onze geschiedenis. De lichamen waren toen vaak gewoon in de duinen gedumpt. De kans is groot dat ook de schedels in de souvenirwinkel van Ensors familie van het strand kwamen. Ook in Ensor zijn schilderijen kijken we dus waarschijnlijk naar de grijnzende schedel van een Oostendenaar of een Spanjaard uit de jaren 1600.