Niels, inwoner:
De periode rond 1890 was de meest rebelse tijd van Ensors leven. Iedereen moest eraan geloven. Hij spotte met de kerk, met het gerecht, met de koning, en ook met het leger. Op De baden van Oostende staat links een militair in vol ornaat. Ook hij staat lekker mee te gluren met de andere voyeurs.
Snorremans is niet zomaar iemand. Het is een portret van Gérard Leman, een beroepsmilitair die later nog generaal zou worden. Ensor kende hem van op de drukke Brusselse soirees bij de familie Rousseau-Hannon. Op een dag hebben de artiest en de militair het daar eens zwaar aan de stok gekregen, al pratend over kunst.
’t Moet een memorabele discussie geweest zijn, want Ensor heeft er een tekening en schilderij van gemaakt. Leman staat links met een speelgoedkanon, Ensor rechts met iets dat het midden houdt tussen een verfborstel en een wc-borstel. En op de achtergrond staat de minzame gastvrouw, Mariette Hannon. De details van het gesprek kent niemand, maar er is al veel over gespeculeerd. Ging het alleen over kunst? Of was het misschien ook een onderhuids gevecht om de aandacht van la belle dame? Ensor had op zijn minst een boontje voor haar, en de verf op zijn palet lijkt wel een hartje. De namen staan ernaast. Mariette-hartje-Ensor? Of Mariette-hartje-Leman?