Ides, inwoner:
Op De baden van Oostende zijn de personages ofwel aan het plonzen, ofwel aan het gapen vanop de dijk. Behalve één iemand. Zij keert zich af van het strand en kijkt ons recht in de ogen. De kritische buitenstaander. Ensor portretteerde hier Mariette Rousseau-Hannon.
Ensor kende Mariette sinds zijn studiejaren in Brussel. Van de kunstopleiding ginder bracht hij niet veel terecht — hij werd zelfs laatste voor het vak schilderen. Genoeg voor de jonge artiest om de rest van zijn leven te gruwelen van alle vaste regeltjes. Die waren er veel minder in het huis van Mariette Hannon en haar man Ernest Rousseau, waar Ensor de deur platliep samen met andere kunstenaars, dichters, professoren en anarchisten. Er bestaan zelfs foto’s van hun verkleedfeestjes, met Ensor in berenmuts.
Was de liefde tussen James en Mariette ooit meer dan platonisch? Daar kunnen we alleen naar raden. Ze was in ieder geval een trouwe vriendin en hij waardeerde haar artistieke oordeel. En dat wil al veel zeggen, bij Ensor. Zij mocht zelfs de koperen etsplaten laten drukken die hij haar vanuit Oostende opstuurde. Hij bezorgde haar ook paddenstoelen, want Mariette Hannon was een schimmel-expert die verschillende soorten naar zich liet noemen. Niet slecht, voor een vrouw in die tijd, toen sommigen nog dachten dat je baarmoeder kon verschrompelen van te veel denkwerk.